Η φράση του τίτλου, από τότε που την πρόσεξα, άρχισε να μου χτυπάει άσχημα. Σκεφτείτε τη κυριολεκτικά. Εάν δε σας ενοχλεί, επιτρέψτε μου να βοηθήσω (για να ενοχληθείτε κι εσείς).
Έστω ότι κάτι είναι στο Α, και πάει στο Β. Κυριολεκτικά, μεταφορικά, όπως να 'ναι. Η έννοια του από, όπως τουλάχιστον δείχνει η συντριπτική πλειοψηφία των χρήσεών του, φαίνεται στη φράση "Β από Α", που περιγράφει το παραπάνω γεγονός.
Όταν όμως λέμε "πάμε από 'δω", είμαστε στο Α, και θα μεταβούμε στο Β. Και αυτό το ονομάζουμε να "πάμε από το Β". Εγώ φταίω;
Φαίνεται πως μάλλον ο ένοχος είναι η σωστή χρήση της πρόθεσης, στο φράση "έρχεται από 'δω". Με την πολλή χρήση, ίσως το συλλογικό γλωσσικό ασυνείδητο παρερμήνευσε τη φράση "από 'δω", και της έδωσε τη σημασία της τοποθεσίας, άσχετα με την κατεύθυνση της κίνησης προς ή από αυτήν.
Εγώ μια φορά, παλεύω να λέω "θα πάμε προς τα εδώ". Μετά χαράς όμως, διαπιστώνω ότι η φράση "άντε από 'δω", είναι σωστή και σοφά πλασμένη, και μπορείτε να συνεχίσετε να τη χρησιμοποιείτε άφοβα.
